Yeme bozuklukları, başlangıcı çoğunlukla ergenlik ve genç erişkinlik dönemlerine dayanan ve farklı yaş gruplarında farklı şekillerde görülebilen bir ruh sağlığı problemidir. Yeme bozuklukları, anoreksiya nevroza, bulimiya nevroza, tıkınırcasına yeme bozukluğu, pika, geri çıkarma bozukluğu, kaçıngan/kısıtlayıcı yiyecek alımı bozukluğu ve gece yeme bozukluğu gibi farklı türler içermektedir. Temelinde genetik faktörlerin bulunabildiği gibi psikolojik ve sosyal birçok faktörün de büyük rol oynadığını söylemek mümkün. Ailenin mükemmeliyetçi ve yoğun kontrolcü tutumu, aile içinde duyguların sağlıklı biçimde ifade edilemiyor oluşu, çocukluk döneminde yaşanan çeşitli travmalar ve yaşamsal ani değişimler yeme bozukluklarının tohumlarını atabiliyor.
Bu gibi sebeplerle birlikte özellikle son yıllarda sosyal medya kullanımının artmasıyla birlikte beden şekli üzerinden verilen gerçek dışı mesajlara maruz kalmak, kişide idealize edilen figürlere benzeme noktasında bir baskı yaratabildiği gibi kişinin beden algısının bozulmasına da yol açabiliyor.
Ebeveynler Gözlemci Olmalı
Yeme bozukluğu yaşayan bireylerin sayısı her geçen gün artmakta. Bu sebeple ebeveynlerin, ergenlerde görebilecekleri bazı belirtilere karşı dikkatli olmalarında fayda var. Yemeklerin içerikleri ve besin değerleri hakkında takıntılı bir tutum sergilenmesi, oldukça katı diyetler uygulanması, beden görünümü ve kilo ile alakalı düşünce yoğunluğunun belirgin biçimde artması, yenilenin telafi edilmesi niyetiyle uzun süren sporlar, sindirim sistemini hızlandırıcı ilaç ya da takviyelerin kullanımı, yemek yedikten kısa bir süre sonra çıkarma davranışının görülmesi, konsantrasyon ve uyku problemleri gibi belirtilere ek olarak; kalıcı sonuçlara yol açabilecek dolaşım sistemi problemleri, saç dökülmesi, belirgin yorgunluk, adet düzensizliği ya da eksikliği gibi fiziksel problemlerin varlığı yeme ile ilişkinin bozulmuş olmasına dair önemli bulgular olabilir. Çocuğunda bu gibi belirtilerin olduğunu fark eden ailelerin öncelikli olarak çocuklarının bir klinik psikolog eşliğinde psikolojik destek almasını sağlaması oldukça önemlidir.
Aynı zamanda yeme bozukluğunun sebep olabileceği tıbbi problemler için hekim kontrolünün de şart olduğu söylenebilir. Ayrıca hastalığın iyileşme süreci dahilinde gerekli yerlerde beslenme uzmanlarından da konu ile alakalı destek alınabilir.
